Uğrarsan doğduğum köye
Bir avuç toprak koy zarfa
Ve iki damla su ekle çeşmeden
Kokladığımda açılır nefesim
Yıldızlı gecelerde yaşadığımız anılar
Dökülür masama
Unutma avuç avuç iç çeşmenin suyundan
Rahatlatır içini
Ben de alınca doğduğum
Toprakların kokusunu
Belki azalır özlemimin acıları
Sana teşekkür ederim.
