Farklı olanı, kimselere benzemeyeni, aynı davranmayanı en iyi haliyle hoşgörmek caiz olandır. Hoşgörü büyük bir erdemmiş gibi kutsanır. Düşünce, fikir, duruş ve yansımalarıyla fark yaratanlara, sizi hoşgörüyorum ama benden uzak durun! mesajı esastır.
Süphesiz ki, gelişmiş, toplumsallaşmış bir hoşgörü kültürü her kesimin ihtiyacı olsa da , hoşgörü tek başına gelir geçer bir duygudur. Toplum ve bireyler adına hiçbir bağlayıcılığı yoktur!
Ülker sokaktan trans bireylerin devletin kolluk görevlileri tarafından, mahallelinin de küçümsenmeyecek yardımıyla darp edilip, kişilik haklarından yoksun bırakılarak katmerli eziyetler yaşayarak, mekanlarından sürülmeleri buna örnektir!
Dönemin polis amiri Hortum Süleyman, renk renk hortumlarını kapıp gelmiş, travestilerin toplumdan temizlenmesi gerektiğini düşünen ülkücü gençler ise, Türk bayraklarını kaptıkları gibi sokağa akın etmişlerdi. Sokağın başı ve sonu tutulmuş, esnafın travesti ve transseksüellerle alışveriş yapması yasaklanmış, insanlar evlerinden atılmıştı.
Bu durumun sistematik bir şiddet olmasının nedeni ise, devlet desteği ile yapılmasındandır. (polisin müdahale etmemesi ya da usulsüz baskınlar yapması) Benzer süreçler İzmir Alsancak’ta daha sonra da Ankara Eryaman’da tekrar etti.
Nefret suçlarının ana motifi hakim kültürün aynılaştırma çabasıdır! Devletin kolluk kuvvetleri eliyle aynılaştırma çabası, nefret suçuna yeltenenleri ve nefret suçu işleyenleri güçlendirendir! Genellikle dinsel, mesleki, siyasi ve cinselliğe bakış açıları farklı olan, “alt kültür” ( kültürün altı, üstü olurmuş gibi! ) olarak tanımlanan gruplar, nefret suçlarına en çok maruz kalanlardır.
Nefret suçları yasa kampanyası geniş sivil toplum örgütlerinin katılımıyla taslak halinde hazır. Mağdurları kapsayan geniş katılımlı yasa taslağı meclise sunuldu. LGBTT’ ler hasta bireyler olarak görüldüğünden ( Dünya Sağlık Örgütü cinsel tercihin hastalık olmadığını onayladı ) taslak, mecliste görüşülürken içindeki “cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği” tanımlarının taslaktan çıkarılma ihtimali gündemde.
Yürütme ve yargının tekel olduğu, edep ve edepsizlik ayrımıyla meclisten geçer not alacak bir nefret suçları yasası işlevselliği, gerçek dışıdır. Mesele, sadece yasa ile çözülemez. Hükümetin mağdurların sesini duyurabilmesi için özerkliği olan, özgün bir “nefret suçları ile mücadele ve izleme birimi” oluşturması gereklidir.
