Erdoğan Sedef yazdı: BİR DAHA BÖYLE İNSANLIK SUÇU İŞLENMESİN! İkinci dünya savaşında henüz bu dünyada değildim. Ne Hitler'i ne de Stalin'i tanıdım. Savaştan tam 50 yıl sonra iki önemli kitap ile tanıştım. Biri Auschwitz üzerine diğeri Hiroshima /Nagazaki idi. Bu isimler sadece şehir isimleri idi. Biri Polonya'da, diğerleri Japonya'da. Bugün durum nedir? Bir Nazi toplama kampını gördüm. Savaşı kaybeden bir ülkede on yıllardır yaşıyorum. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nde tek bir gün yaşamadım. Bu ülke hakkında çok şey öğrendim. Önemli doğrular… 2019 ve 2020 yıllarında yoğun bir aktif gezide iki önemli ülkeyi tanıdım. Ukrayna ve Rusya. Yaşlı ve genç insanlar ile sohbet ettim. Onları daha yakından tanıdım. Batı Ukrayna'da bir yaşlı milliyetçi kadın Olga, Rusya'da Krasnodar'da genç Dimitri.. İki farklı bakış acısı. Kadın anavatan savaşının kazanılmasının Ukraynalılara değil Ruslara yaradığını anlattı. Ruslara kızgındı. Genç savaşın Rus insanlarının hayatında çok önemli bir yer etmiş olduğunu, bunun nesiller boyu devam ettiğini anlattı. Gençler de büyükleri gibi bu savaşı kazanmaktan onur duyuyorlardı. Rusya’da ve Ukrayna’da bir çok şehirde savaşın izlerini müzelerde ve şehirler hatta açık alanlarda görebilirsiniz. Konumuza dönelim. Hitler haksız ve saldırı savaşı başlattı. Tüm Avrupa'ya bu savaşı yaydı. Naziler insanları yok etme kampları inşa ettiler. Auschwitz'de (Polonya) ve Buchenwald (Weimar- Almanya)'da. Daha pek çok kamp daha vardı. 2018'de şimdi müze olan Buchenwald Nazi toplama kampını ziyaret ettim. Kendi gözlerimle canlı insanları yakmak için inşa ettikleri fırınları gördüm. Buralarda insanlar canlı şekilde henüz öldürmeden ateşin içine atmak için yaptıkları araçları ve gereçleri gördüm. Naziler Buchenwald'da özellikle solcu ve komünist düşünceli insanları katletti. Buchenwald'da bu tutsaklar kamp içinde gizli örgütlendiler ve birçokları sonra kurtuldu. Yine Naziler, Auschwitz ve diğer yerlerde milyonlarca Yahudi’yi sistematik bir şekilde kitlesel olarak katlettiler. Bunları yerinde görmek ve geçmişi çok sonra dahi anlamak oldukça fazla acı vericidir. Basit bir şekilde söyleyelim: Hitler bir katil idi. Büyük Almanya hülyaları ile tüm dünyada alman emperyalizmin ihtiyaçları için 3. Alman imparatorluğunu inşa etmek amacında idi. İnsanlığa karşı büyük bir suç işledi. İnsanlığın ilk sosyalist ülkesine saldırdı. Batıda birçok yeri eline geçirdi. Sovyetlerde Herkes anavatanlarını savunmaya koştu. Milyonlarca Sovyet halkı ve askeri katledildi. İkinci dünya savaşında Sovyet insanları batıdan Moskova’ya kadar silahsız ve silahları ile bedenlerini Nazilere duvar yaptılar ve Naziler yenildi. Nazileri kim durdurdu. Evet , Sovyet insanları ve Sovyet ordusu Nazileri durdurdu. Başka ifade ile Kızıl Ordu. Savaşta en fazla insan kaybını Sovyetler yaşadı. Bu savaşta Stalin`in önemli ölçüde başarısı vardır ve o Hitler`i durdurmaya ve yok etmeye önderlik etti. Batılı diğer emperyalist güçler ve ABD, nerdeyse savaşın bitimine kadar Sovyetlerin kaybetmesini umuyordu. ABD bu savaşın sonunda bir başka insanlık suçu işledi. Japonya`nın teslimiyet çağrılarına Hiroshima ve Nagazaki şehirlerine Atom bombası atarak cevap verdi. Amacı bu bölgelerde Sovyet egemenliğinin artmasını önlemek ve kendi hâkimiyetini geliştirmekti. Atom bombasının atılması gerçekten gereksiz idi. Üstelik üç gün ara ile 6 ağustos 1945 ve 9 ağustos iki şehir bombalandı. Hitler faşizminin kitle imhası ve ABD'nin Atom bombası kitle imhası bu iki insanlık suçu 2. Dünya savaşı sırasında ve sonunda işlendiler. Hitler ve ABD insanlığı köleleştirmek ve yok etmek için her şeyi yaptılar ama başaramadılar, onların yolundan gidenler yine başaramayacaklar. Karşılarında onurlu ve yürekli halkları görecekler. Özellikle Rusya ve Ukrayna'da 2. Dünya savaşı açık hava müzelerini görmek ve ziyaret etmek gerekir. Kiew'de yaşayan Galya'nın anlattığına göre ailesinden savaşta nazilere karşı savaşanlar oldu. Hayatlarının sonuna kadar da gurur ve onurlu şekilde bu mücadelelerini akılda tuttular. Ve birçok aileden Ukrayna insanları Nazi çalışma kamplarında esir olarak çalıştılar, Ukrayna Dnipro nehri kıyısında küçük bir kasabada yaşayan Inna üzüntülü bir şekilde anlatıyor: ‘Bütün gün sadece ölmemek ve aç kalmamak için zorla çalışıyorlardı.’ Bir daha böyle insanlık suçları işlenmesin!