Kozlu Sahil Yolu üzerinde bulunan belediyenin eski çöp döküm alanına boşaltılan molozlar, ihtiyaç sahibi olan muhtaç durumdaki kişilerin geçim kaynağı oldu. Türkiye Taşkömürü Kurumu maden ocağında çalışan eşi 1972'de meydana gelen grizu faciasında ölen 4 çocuk annesi Hayriye Arslan ile eşi işsiz olan 4 çocuk annesi Fatma Öztürk de her gün kamyonların uçuruma boşalttığı inşaat artıklarının arasında ekmek paralarını çıkarmaya çalışıyor. Yaklaşık 50 metrelik uçurumun üst tarafında inşaat molozlarının arasında tehlikeye aldırmadan dolaşan iki kadın, demir, çinko ve her türlü metal parçasının yanında odun ve kömürleri de topluyor. Arslan ve Öztürk, çuvallara doldurdukları metal parçalarını hurdacılara satarken, odun ve kömürleri ise sobada yakmak için evlerine götürüyor.
'BİR GÜN YÜZÜMÜZ GÜLMEDİ KARA ZONGULDAK'TA'
Fatma Öztürk, 25 yıldır hurda toplayarak geçimini sağladığını söyledi. Öztürk, "Kar, kış, güneş, yağmur, çamur demeden hergün geliyorum buraya. Sabah 4'te evden çıkıyorum, 1 saat yürüyüp 5'te burada oluyorum. 2 kızım, 2 oğlum var. Hepsi de işsiz. Eşim de iş olduğunda günlük işlerde çalışıyor. Bunları satıp ekmek parası yapıyorum. Fakirin malı para eder mi? Günlük 5- 10 lira kazanıyorum. Bazen bir şey çıkmıyor, boş dönüyoruz. Hayata küsüm. Bir gün yüzümüz gülmedi şu kara Zonguldak'ta. Ama şuranın Allah bereketini versin yine de. Buranın ekmeğinden geçindim, çoluk çocuğumu büyüttüm" dedi.
Fatma Öztürk, uçurumda hayat mücadelesi verdiğini anlattı. Öztürk, "Ayaklarımız kayıyor. Ama bir gün komşudan iste, ikinci gün onda da yok. Yapacak bir şey yok" diye konuştu.
Hayriye Arslan, evli olan büyük oğluyla birlikte kaldığını belirtti. Arslan, "Oğlum işsiz. Odun, kömür, demir ne bulursak topluyoruz. Bunları satıp akşam eve ekmek götüreceğiz. Zor oluyor. Her yerimiz çürük içinde. Kolay ekmek kazanılmıyor. 30 senedir buradan eve ekmek götürüyorum" dedi.
EE,GG(EE/BT)
