Çamyayla Köyü’nde yaşayan Akif Öz, 6 yıl önce bir çocuklu 40 yaşındaki J.S. ile tanışıp, resmi nikah kıydı. Çiftin bu evliliğinden 4 yıl önce oğulları Mehmet Durmuş dünyaya geldi. Diyabet ve kalp yetmezliği olan ve daha önce akciğerinden bir ameliyat geçiren çiftçi Öz’ün talihsizlikler peşini bırakmadı. Geçen Ocak ayında felç geçiren Akif Öz, tekerlekli sandalyeye mahkum oldu. Yüzde 97 bedensel engelli raporu verilen Öz, devletten aldığı 475 TL ile evini geçindirmeye başladı. Eşi ve biri üvey iki çocuğuyla, müstakil iki odalı evde yoksulluk içinde yaşayan Öz, geçen 25 Nisan’da eşinin evi terketmesiyle bir kez daha sarsıldı. Bakacak kimsesi olmayan ve solum cihazına bağlı olarak yaşayan Öz, mağdur olduğunu belirterek, “İki çocuğumla perişan haydeyiz. Yoksulduk ama mutluyduk. Artık insanlara karşı utanıyorum. Bu çocuklara kim bakacak? Bir an önce çocuklarımı devlet güvencesine kendimin de bakım evine yatırılmasını istiyorum. Eşim, bu çocukları düşünmeden gitti. Yazıklar olsun ona. Çocuklarım bir daha annelerinin yüzünü görmek istemiyor. Onun da artık çocuklarımın yüzünü görmesini istemiyorum. 9 yaşındaki üvey kızım Özlem, şimdilik ev işlerini yapıp, bana yardımcı oluyor” diyerek, gözyaşı döktü. Yetkililerden kendilerine yardım etmesini isteyen Öz, “Beni bakımevine yatırmalarını, çocuklarımın da devlet güvencesine alınmasını istiyorum” dedi. Annelerinin kendilerini terketmesinin ardından ev işlerini üstlenmek zorunda kalan Çamlıca İlköğretim Okulu 3’ncü sınıf öğrencisi Özlem Sözlü ise “Arkadaşlarım, anneler gününde ne hediye alacağını düşünüyor. Benim ise bir hediye alacak annem bile yok. Çünkü bizi bırakıp, kaçtı. Artık onun yüzünü bile görmek istemiyorum. Şu an tek isteğim okuluma aksatmadan devam edebilmek” diye konuştu.