Atilla Kavdır 11 yaşındayken, evlerinin önündeki elektrik tellerine konan güvercinleri uçurmak için demir sopa ile tellere vurduğunda elektrik akımına kapıldı. Kavdır'ın iki kolu dirseğin 7 santimetre altından, sağ bacağı da diz üstünden kesildi. Kepez İlçesi'ne bağlı Altıayak Mahallesi'nde oturan ve Kepez Belediyesi'nde işçi olarak çalışan Kavdır'a Uşak'ta intihar eden 39 yaşındaki Ahmet Kaya'dan alınan iki kol Akdeniz Üniversitesi Hastanesi'nde Prof. Dr. Ömer Özkan ve ekibi tarafından nakledildi. "ATİLLA, EHLİYET ALACAK" Çift kol nakli yapılan iki çocuk babası 34 yaşındaki Atilla Kavdır'ın eşi Ayşe Kavdır, 16 yıllık evlilikleri boyunca eşinin her işini kendi yaptığını, azimli ve çalışmayı seven bir insan olduğunu dile getirdi. Kavdır, "Bundan sonra otomobil almayı hayal ediyoruz. Onun için Atilla önce ehliyetini alacak. Sonra da çocuklarla birlikte gezmeye gitmeyi hayal ediyoruz" dedi. "ELLERİ ONA YETECEK" Atilla Kavdır'ın, nakledildikten sonra geri alınan bacağın yerine protez kullanacağını ve şu an için yeni bir bacak nakli düşünülmediğini vurgulayan Ayşe Kavdır, şöyle devam etti: "Çok uzun bir süreç yaşadık. Atilla çok uzun süre yoğun bakım servisinde kaldı ve yıprandı. Nakledildikten sonra alınan bacağın yerine protez düşünüyoruz. Ama kendisi karar verecek. 'Yeniden bacak nakli istiyorum' derse, olur. Bize bir şey söylemek düşmez. Elleri ona yetecek. Zaten normalde de herşeyi kendisi yapıyordu. Kolları oldu biraz daha rahatlayacak. Daha rahat olacağı için bacağını isteyeceğini düşünmüyorum." "DAHA İYİ OLACAK" Atilla Kavdır'ın annesi Ayşe Kavdır ise kötü günleri geride bıraktıklarını, iyilik ve güzellikleri yaşamaya başladıklarını belirterek, şimdi çok mutlu olduklarını söyledi. Anne Kavdır konuşmasına şöyle devam etti: "Atilla 11 yaşındaydı kollarını kaybettiğinde. O zamandan beri kötü günler geçirdik. 7 sene sonra evlendirdik ve herşeyi unuttuk. Öyle yaşamaya alıştık. Bu işe de güzel günlerimiz olsun diye giriştik. İlk günlerde biraz sıkıntılı oldu ama o kadar risk olacak. Şimdi her geçen gün iyiye gidiyor. Eşi, Atilla'nın yanında kalıyor. Biz sabah geliyoruz, akşam gidiyoruz. Atilla ile arkadaş gibiydik. Beraber konuştuk, anlaştık buraya öyle geldik. Bizi daha güzel günler bekliyoruz. Hayalsiz, umutsuz insan yaşayamaz." EA(SU/AK)