Romalılar'ın baskı ve zulümleri ile M.S. 4'üncü Yüzyıl'dan itibaren Anadolu’ya kadar ulaşan İlk Hıristiyanlar'ın düşmanlardan korunma amacıyla 85 metre derinliğe kadar ulaşan yer altı kent yaşam merkezlerini oluşturmaya başladıkları Kapadokya bölgesindeki yeraltı kentleri, değişik mimari sistemi ile dikkatleri çekiyor. Kapadokya bölgesinin bilinen en eski yer altı kent yerleşimine sahip Derinkuyu İlçesi'nde 7 katlı olarak Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından turistlerin ziyaretine de açık bulundurulan yeraltı kenti, ilk Hıristiyanlar'ın yeraltı yapı mimarisine ilişkin çarpıcı örnekleri bir arada bulunduran bir özelliğe de sahip. Havalandırma bacaları ile yeraltındaki yaşamın kolaylaştırıldığı yeraltında ayrıca insanların normal yaşamlarını devam ettirebilecekleri her türlü donanım da yer alıyor. Yer üzerinde yetiştirilen her türlü meyve ve sebzelerin, tüf kayalarının özelliği ile uzun süreli saklanabileceği depoların yanı sıra, mutfak, yatak odaları, kilise, dini eğitim merkezi, şarap üretim alanı, yer ltı kent yapılarından sadece birkaçı olarak sıralanıyor.
Yeraltından farklı merkezlerdeki yeraltı kentlerine ulaşan gizli dehlizleri ile de bu alanda farklı bir mimari açılımın da ortaya konulduğu Derinkuyu yer altı kentindeki vaftiz çukuru genişliği itibariyle dünyanın kayaya oyulu ilk ve tek vaftiz çukuru olarak biliniyor. Yeraltı kentinin 1'inci katındaki dini eğitim yapılan merkezin hemen giriş bölümündeki Erken Bizans dönemine tarihlenen tüf kayaya oyulu vaftiz havuzu 1 metre derinliğe sahip kare biçimli olarak yapılmış. Derinkuyu yeraltındaki vaftiz çukurunu her yıl yaklaşık 400 bin tatilci ve turist ziyaret ediyor.
AK(OE/İD)
