Karabağlar İlçesi’nde oturan, inşaat işçisi Sait Demir ile ev kadını Nafiye Demir’in iki çocuğundan 11 yaşındaki Onur Demir, doğumdan itibaren peşini bırakmayan astım hastalığı nedeniyle sürekli doktor ve hastaneye gitti. Tedavisi bu yaşına kadar devam eden İlkkurşun İlköğretim Okulu öğrencisi küçük Onur, eğitim yılının sonunda takdirle sınıfını geçti. Ailesine büyük mutluluk yaşatan Onur’a sevindirici bir haber de doktorlarından geldi. Doktorlar, Onur’un astım rahatsızlığının gerilediğini, eskiye göre artık sokaklarda koşup oynabileceği bildirdi. Gönül rahatlığıyla ailesinin sokaklarda oyun oynamasına izin verdiği Onur, geçen 13 Haziran’da, evlerinin yakınında arkadaşlarıyla oynarken, “taso” diye bilinen oyuncağını İZSU’nun yağmur suyu tahliyesi için kurduğu döküm ızgaranın mazgalına düşürdü. Onur’un arkadaşlarından biri kilolarca ağırlıktaki rögar kapağını kaldırırken, diğeri de tasoyu almaya çalıştı. Onur ise, başına gelecekten habersiz merakla onları seyretmeye başladı. Ağırlığa daha fazla dayanamayan çocuğun bir anda bıraktığı rögar kapağı, küçük Onur’un sağ ayağının üzerine düştü. Talihsiz Onur, acı içinde yere yığılırken, sağ baş parmağı ezilerek kopma noktasına geldi. ÜÇ AYRI HASTANE DOLAŞTI Durumu gören çevredekiler hemen küçük Onur’u, Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne kaldırdı. Burada gerekli müdahalenin yapılamayacağının söylenmesi üzerine Onur, parmağına buzla pansuman yapılarak özel bir hastanenin (El ve Mikro Cerrahi) yolunu tuttu. Özel hastanede de, tıbbi müdahalenin ücretinin 14 bin TL tutacağının söylenmesi üzerine, bu kez Onur ve ailesi, Ege Üniversitesi Hastanesi’ne gitti. Astım hastalığını atlatır atlatmaz başına gelen bu olayla yıkılan Onur’un, parmağı yerine dikildi. Ancak hücrelerin yenilenmesi için hiperbarik oksijen tedavisi alması gerektiği ailesine bildirildi. ASTIM TEKRARLADI, PARMAĞINI KAYBETTİ Yaklaşık 40 gün boyunca katıldığı tedavide Onur’un astım hastalığı nüksetti. Dikilen parmağın bu haliyle bedene uyum sağlamayacağının anlaşılması üzerine Ege Üniversitesi Hastanesi’ndeki operasyonla kesildi. Bir parmağı eksik evinin yolunu tutan Onur’un hayalleri de yarım kaldı. Ailesinin durumuna bakarak gözyaşı döktüğü, evinde sağlığına kavuşmayı bekleyen Onur Demir, “Futbolcu olmayı çok istiyordum ama parmağımı kaybedince fikrimi değiştirmek zorunda kaldım. Çocukların, benim gibi mağdur olmaması için çok çalışıp doktor olacağım. Onları benim gibi boynu bükük bırakmayacağım” diye konuştu. Yaşadıklarına öfkelenen anne Nafiye Demir, “Durumumuz iyi değil. Paramız olsaydı, bunları yaşamayacaktık. Sürdürdüğümüz onca mücadele bu şekilde bitmemeliydi. Onur, daha çok küçük. Derslerinde çok başarılı. Topluma faydalı bir çocuk olacaktı. Geleceği onu beklerken, paranın ne önemi vardı. Yardım bekledik, ama kimse elini uzatmadı. O kapağın bu kadar kolay açılmasına izin veren, monte etmeyen, ihmali olanlardan hukuken hesabını soracağız” diye konuştu. TT(AÖ/İD)