Cem Yılmaz bu durumun yeni bir mizah metodu olduğunu savunuyor. Yani kendi anlatımıyla söyleyecek olursak gösterisini 'Hiçbir şey hatırlamamız üzerine' kuruyormuş. Bu kadar bilinçli bir yol mu izliyor bilmiyorum. Ama şu soru ortalık yerde duruyor. 4000 gösteri yapan Cem Yılmaz'ın neden 4 tane politik esprisi yok.
Her şeyi mi mükemmel buluyor? Alt üst olmuş yaşamımızda hiçbir çelişki gözüne batmıyor mu? Örneğin İçişleri Bakanının takla gafları ona olağan mı geliyor?
Yoksa ben sabun köpüğümü yaparım küpümü doldurup rahat hayatıma devam mı ederim diyor. 'Sığ bir dünya' tasarımıdır bu. Cem Yılmaz'ın öncülüğünü yaptığı bu mizah; sığ dünya tasarımına uygun bir mizah anlayışıdır.
Evet ben de kimi zaman katılarak gülüyorum onu izlerken. Ama aklımızda tek cümle kalmadan. Oysa Osmanlı'dan beri bizim büyük muhalefet hareketlerimiz hep mizahtan doğmuştur.

1873'te iki mizah dergimiz vardı. Çıngıraklı Tatar ve Hayal! Politik mizah yapmaya çalışıyorlardı. (Şartların ne kadar ağır olduğunu siz düşünün. Abdülhamit döneminde baskıdan dolayı Londra ve Kahire'den yayın yaptılar) Türk düşünce hayatına yön veren kim varsa bir dönem mizah dergilerinde çalıştı.
Sabahattin Ali'nin, Aziz Nesin'in ve Rıfat Ilgaz'ın birlikte çıkardıkları Marko Paşa dönemin tartışmasız en sert mizahını yaptı. Onu kapattılar 'Malum Paşa' 'Merhum Paşa' 'Bizim Paşa' devam etti. Susturamadılar. Tek parti yönetimiydi.
Sadece onlar mı? Sedat Simavi, Refik Halid Karay, Yusuf Ziya Ortaç hepsi mizah dergisi çıkaran isimlerdi. Ortaç'ın çıkardığı Akbaba tam 55 yıl yayınlanmayı başarmıştı.

EN GÜÇLÜ SİLAHI KAYBETTİK
İlhan Selçuk ilk yazılarını Dolmuş adlı mizah dergisinde yayınlamıştı.
1970'lerdeki politik iklimde Gırgır'ın rolünü hatırlayın. Toplumsal muhalefete yön veriyordu. Yayınlandığı Cuma günü Türkiye 'sararırdı'

Ardılından doğan Leman son politik mizah dergisi sayılabilir. Uykusuz ve Penguen'in daha Cem Yılmaz'a yakın bir mizah anlayışına sahip olduklarını söylemeliyim. (Birgün gazetesi yazarı Ali Şimşek bu durumu Yeni Orta Sınıf'ın doğuşuna bağlıyor. Aynı adı taşıyan kitabında bu yeni sınıfın doğuşuna da Leman dergisinin ve onun yarattığı dilin öncülük yaptığını yazıyor. Şimşek'e göre Gülse Birsel mizahı ve Cem Yılmaz gösterileri aynı sınıfı hedefliyor. Yeni Orta Sınıf. Bu sınıfın politikleşme kaygısı yok. Politik mesaj kaygısı hiç yok. Kitabı okumanızı hararetle tavsiye ederim.)
Ekranlarda ise politik mizah tamamen kalktı. Muhalefetin eksikliğini Levent Kırca'nın ekranlardan çekilmesiyle daha iyi anlayabilirsiniz. O şu an ekranda olsa neleri ti ye alırdı bir düşünsenize... Ferhan Şensoy, Müjdat Gezen artık tv'lerde yoklar.

Evet...
Mizah bizim en güçlü silahımızdı. Ne yazık ki kaybettik.
Şimdi ise kabzasında Recep İvedik, tetiğinde ise Cem Yılmaz'ın olduğu naylon bir oyuncak tabancaya razı gelmek zorundayız.

(AKSAM)twitter.com/gurkanhacir