Enkazın başında habercilere konuşan anne Pınar Ekitir, “Dün sabah kızımla uyurken evin tavanı üzerimize çöktü. Komşular gelip kurtardılar. Komşular gelmese kızımla birlikte enkaz altında ölmüştük. Burası benim babamın anneannesinden kalma bir ev. Küçücük bir yerde babamla birlikte kalıyorduk üçümüz. Ben eşimden boşanıp 2010 Haziran ayında buraya geldim. Mecburiyetten iki çocuğumla birlikte babamın yanına sığındım. 10 yaşındaki oğlumu babasına verdim. Bu ev babamın anneannesinin eviydi. Alt katta biz, üst katta komşularımız oturuyordu. Onlar da sağ olsunlar babamın dayısı ölünce evin tapusunu üzerlerine çıkarmışlar. Bankadan burayı ipotek gösterip kredi almışlar. Borcu ödeyemeyince ev icralık oldu. Şu an ev bankanın üzerine geçti. Bizi zaten buradan çıkartacaklardı. Öyle de böyle de çıkacaktık. Sonunda böyle oldu” dedi.

EMEL’İN TEDAVİYE İHTİYACI VAR

Kızı Emel’in konuşma güçlüğü çektiğini söyleyen anne Pınar Ekitir şunları söyledi:

“Kızım 5 yaşını bu yıl dolduracak. Gelecek yıl okula başlaması gerekiyor. Ancak okula alıp almayacaklarını bilemiyorum. Bir rehabilitasyon merkezide tedavi görmesi gerekiyor. Her şeyi anlıyor, ancak anlatamıyor. Hastaneye götürdük. Beyin EMAR’ı için önce Ağustos ayında boş yer olduğunu söylediler. Daha sonra da gidemedik.

KARDA-KIŞTA ÜÇÜMÜZ DE SOKAKTA KALDIK

Şu anda kız kardeşimin evine sığındık. Bundan sonra ne olur, herhangi bir yardım gelir mi? Bilemiyorum. Şu anda karda kışta kıyamette üçümüz de sokaktayız. Gidecek herhangi bir yerimiz yok. Eşi ve çocuğuyla şu anda toplam 6 kişi kalıyoruz. Ama burada sükekli kalamayız. Yardım için dün muhtarlık aracılığı ile girişimimiz oldu. Babam sosyal hizmetlere başvurdu. Yardım gelir mi bilemiyorum.”

Asıl mesleği kunduracılık olan ancak bir süredir işsizlik yüzünden çalışamayan Remzi Ekitir de “Enkazdan nasıl çıktığımı hala anlamıyorum. Nasıl olduysa ben oradan çıktım. Ama torunum ile kızım enkazın altında kaldı. Sağ olsun komşularımızın yardımı ile torumun ve kızımı çıkardık. Öldürmeyen Allah öldürmüyor. Daha sonra karakol ve sosyal hizmetlere gittik. Dilekçelerimizi verdik. Geceyi ortanca kızım ve damadımın yanında geçirdik. Ancak elalemin evinde ne kadar kalacaksın. Şu anda bir gelirim yok. İki-üç aydır çalışamıyorum. Artık gözlerim de eskisi gibi görmüyor” dedi.

(BB)