İsrail ve Hamas çatışması sorunu çözümsüzlüğe götürüyor. 

Filistin ve İsrail arasındaki çözüm için taraflar eşit şartlarda masaya oturmalıdır.

İki devletli çözüm fikri neredeyse Ortadoğu çatışmasının kendisi kadar eskidir, ancak yeni tırmanışa bakılırsa, giderek sorun olarak güncelliğini koruyacağa benziyor. İki devlet çözümü önerisi ne zaman gündeme getirildi? Bir bakalım.

İki devletli çözüm, ilk olarak sözde Peel Komisyonu'nda tartışıldı. Bu komisyon, Filistin'deki İngiliz Mandası sırasında (1922-1947) kuruldu. 7 Temmuz 1937'de Filistin'in Yahudi ve Arap devleti olarak bölünmesini ilk kez önerdi. Komisyon üyeleri o sırada yüzden fazla Yahudi ve Filistinliyi sorguladılar. Ancak ciddi bir sonuca varıldı: kapalı bir alanda yaşayan iki grup arasında "aşılmaz bir çatışma" vardı. Grupların ortak hiçbir yanı yoktu. "Ulusal umutlarınız uyumsuz." Bu nedenle ülke iki devlete bölünmelidir sonucu çıktı ortaya. Plan çekmecede kaldı. Ancak İsrailliler ve Filistinliler arasındaki çatışmayı yatıştırmaya yönelik tüm diğer girişimlerin planını sağladı. 1947'de BM Genel Kurulu tarafından da benzer bir karar alındı. Ancak bir İsrail devletiyle hiçbir şey yapmak istemeyen Arap devletlerinin direnişi nedeniyle bu da başarısız oldu. Ertesi yılki savaş boyunca her iki taraf da mümkün olduğu kadar geniş bir alanı güvence altına almaya çalıştı. Aslında savaş, Filistinlilerin yerlerinden edilmesinin temelini attı. İsrail'in Batı Şeria ve Kudüs'ü işgal ettiği 1967 Altı Gün Savaşı'ndan sonra, iki devletli çözüm başlangıçta artık uygulanabilir görünmüyordu.

Filistinlilerin kendi kaderini tayin hakkı ne zaman tanındı? İsrail, Gazze Şeridi'ne devamlı savaşını sürdürürken.  

Ortadoğu'da devam eden çatışmalar: İsrail, Gazze Şeridi'ne ateş açtığı sırada, Avrupa Topluluğu Filistinlilerin kendi kaderini tayin hakkı lehine konuşuyordu. Savaşın başlamasıyla birlikte, iki devletli bir çözüm önerisi tamamen perde arkasına itildi.

1980 yılına kadar gündeme gelmeyen iki devlet önerisi ancak, BM Güvenlik Konseyi'nin bu terimi Mart 2002'de kabul etmesiyle gündeme geldi.

2003 yılında İsrailli ve Filistinli müzakereciler de Cenevre Anlaşmasındaki planı kabul ettiler. Yakınlaşmanın temeli, FKÖ'nün 1988'de İsrail'i açıkça tanımadığı, ancak dolaylı olarak tanımış olmasıyla atılmıştı. Bunu, daha önce ilan edilen, tüm yetki alanında bir Filistin devleti kurmak isteyen plan ve istekler takip etti. FKÖ, 1967'de İsrail'in işgal ettiği bölgelerin sınırlarını kabul etti. İslamcı Hamas da buna katıldı. Diğer üst düzey Hamas politikacıları bu pozisyonu devraldılar, ancak bunun ön şartı olarak Filistinliler arasında bir referandumu gösterdiler.

Yeni milenyumda hem İsrailliler hem de Filistinliler iki devletli bir çözüm üzerinde anlaştılar.

Ancak, yerleşim yerlerinin inşası devam ederken, Filistinlilerin onayı yeniden azaldı. 2014'te nüfusun yarısından biraz fazlası böyle bir çözüme karşı çıktı.

Bu eğilim sonraki yıllarda da devam etti. Ülkedeki gelişmiş kentsel yayılma göz önüne alındığında, iki devletli bir çözümün artık uygulanabilir olmadığı belirtiliyor.

2015'te İsraillilerin yarısından biraz azı iki devletli çözümden yanaydı. Bununla birlikte, başka hangi çözümün sunulması gerektiği belirsiz durumda. İsraillilerin çoğu da tek devletli çözüme karşı çıkıyor. Onlara göre bu, İsrail'in bir Yahudi devleti olarak kimliğini zayıflatacaktır.

Gelinen süreçte bu savaş durdurulup, her iki taraf birbirlerini tanıyarak masaya oturmalı ve iki devlet anlayışında birleşmeleri için adımlar atmalıdırlar. 

Dünyanın gözü önünde daha fazla kanın akmasını istemeyenler, her iki tarafın da masaya oturup barışmasını ve iki devletli çözüm şartını kabullenmeye zorlanmalıdırlar.