Holocaust Endüstri'sinden Rahatsızım
İmre Kertész: Holocaust Endüstrisi Beni kullandı diyerek söze başladı. Berlin'de Kurfürstendamm yakınlarında ara bir caddede uzun seneler yaşadıktan sonra Budapeşte'ye dönen 2002 Nobel edebiyat ödüllü Macar yazar edebiyat dünyasına yön veren elit kesime ateş püskürdü.
Alman Die Zeit dergisine yaptığı açıklamalarda yazar, kendini ve dünya edebiyatına yön veren eliti eleştiriyor.
Yazar Nobel edebiyat ödülünü "büyük ikramiye" olarak tanımlıyor, ancak ödülü almasının ardından ise "aynaya bakamadığını" dile getiriyor.
'Anonim şirket'
"Ben" diyor, "ne yazık ki "bu ödülün ardından anonim şirket haline geldim. Bir marka oldum. Kertész markası". Konuşmalar, mülakatlar, dinleyicilerimle buluşmalar, çekilen nutuklar, bunlar edebiyat değil, aktör faaliyetleriydi. Sanki İmre Kertész'i canlandıran ve bunu da iyi beceremeyen biri olarak hissettim kendimi.
Soykırım konusunun da başlı başına endüstriel bir alan haline geldiğinden yakınan yazar, Nobel edebiyat ödülüyle ilgili eleştiriler de bulunuyor:
"Bu ödülü bana vermelerinin nedeni "tanıklık edebiyatını" desteklemekti. Ödül öncesi de beni Stockholm'e çağırdılar. Oturup kalkmasını, kibar yemek yemesini biliyor muyum, onu kontrol ettiler. Ama buna karşı ne yapabilirsin?"
Ama tüm bunlara rağmen, şunu diyebilirim ki, benim harika bir hayatım oldu. Auschwitz kampına da kapatıldım, en yüksek Alman ödülüne de layık görüldüm. Lakin, şunun da bilinmesini isterim, artık yetti. Galiba artık yazı yazmak da istemiyorum".
