Erdoğan’ın yönetememekten kaynaklı erken seçim kararından sonra, doğal olarak, siyasal/toplumsal gündem seçimler oldu.

Aynı kapsamda ele alınması gereken en temel konu, Erdoğan’ın seçimi kazandıktan sonra olabileceklerin iyi tanımlanmasıdır. Erdoğan bu seçimi kazanırsa tasarladığı bütün fantezilerini gerçekleştiremeye çalışacaktır.

Erdoğan ilk olarak, Osmanlı devletinin yayılmacı politikalarına uygun pratik uygulamaları devreye koyacaktır. Bu politikaların en belirgin yanı ise Türk devletinin Ortadoğu’da, özellikle Kürdistan’ın diğer parçalarını işgal etmek istemesidir. Erdoğan’ın ve Türk devletinin Efrin’i işgal girişimi, Şengal’e yapılan saldırı ve güney Kürdistan da gerçekleştirilen işgalci saldırılar ve kurulan üsler, Erdoğan’ın söz konusu işgalci saldırılarını çok açık olarak ortaya koymaktadır.

Erdoğan’ın Suriye ve Irak üzerinde Kürdistan’ın işgaline yönelik saldırıları, lokal ve konjektürel saldırılar olmayıp, kapsamlı, çok yönlü ve stratejik politikaların sonucudur. Bu gerçeğin anlaşılması ve tespit edilmesi, güncel politikaların ve seçim kararının doğru anlaşılması için önemlidir. Çünkü bu yayılmacı politik yönelim, Erdoğan’ın ideolojik-siyasal zihniyetinin ve bugüne kadar uyguladığı siyasal pratiğin gereği olarak vazgeçemeyeceği bir yönelimdir.

Erdoğan, temel ideolojik- politik dayanaklarından birisi olan ırkçılığı diri ve kullanıma hazır tutabilmek için işgaller yapmak zorundadır. Ayrıca Kürt özgürlük taleplerini bastırabilmek için de Kürdistan’ın özgürlüğe yakınlaşan, Rojava ve Güney Kürdistan’ı kontrolüne almak zorundadır. Bu iki temel neden, Erdoğan’ın seçimleri kazanması halinde, savaşçı/katliamcı bir dış politika izleyeceğini göstermektedir. Yani 24. Haziran’dan sonra eğer Erdoğan seçimlerin galibi olabilirse, Türk devleti daha büyük savaşlara yönelecektir.

Erdoğan, seçimleri kazandığında bir yanda bu yayılmacı saldırıları sürdürürken aynı anda Kuzey Kürdistan’da ve elinin uzandığı her tarafta Kürtlere yönelik saldırılarını yoğunlaştıracak, çeşitlendirecektir. Özellikle Kürt halkının örgütlülüğüne karşı adam kaçırmak, suikastlar yapmak dahil elinden gelen her türlü yol ve yöntemi kullanacaktır. Kürtler Erdoğan’ın baş düşmanı, Kürt halkının iradesini kırmak ilk hedefi olacaktır.

İkinci olarak Erdoğan, 24. Haziran seçimlerini kazanabilirse, kurmak istediği DAİŞ’çi devletin günlük hayatta uygulanmasını arzu ettiği eksik kalan kurallarını uygulamaya başlayarak, toplumsal hayatı DAİŞ zihniyetine göre yeniden şekillendirecektir. Bu anlamda yapılan düzenlemelerin yanında yeni yeni masum gibi görünen ama tamamen gerici bir yaşam tarzını dayatan düzenleme ve uygulamalar gündeme gelecektir.

Değişik yöntemler kullanılarak herkesin namaz kılması, camiye gitmesi zorunlu hale getirilecektir. Son dönemde uygulanamaya başlanan kadınların ayrı otobüslere bindirilmesi her tarafta ve zorunlu hale getirilecektir. İmamların nikah kıyması, kadınların çarşaf giymesi ve benzeri kuralların zor yöntemi kullanılarak uygulanması gündeme gelecektir. Bununla birlikte Alevilere yönelik olarak, uygun koşulların oluşması için bekletilen katliamcı saldırılar, Erdoğan’ın bu seçimleri kazanması halinde gündeme gelecek, pratikleştirilecektir.

Cezaevlerine saldırılar, Erdoğan’ın seçimi kazanmasından sonra yapılacak en büyük insan hakkı ihlali ve en insanlık dışı ölümcül saldırılar olacaktır. Özellikle özgür tutsaklara yönelik olarak, 19. Aralık 2000’de yapılan ve toplumla alay edilircesine adına “hayata dönüş operasyonu” denen katliamcı saldırıların bir benzerinin yaşanması Erdoğan’ın 24. Haziran seçimini kazanması halinde söz konusu olacaktır. Yani Erdoğan’ın kazanması demek, cezaevlerinde yeni bir
“hayata dönüş operasyonu” demektir.

Erdoğan’ın 24. Haziran seçimlerini kazanması demek işçilerin bütün kazanımlarını kaybetmesi, zaten çok az kalmış olan örgütlü gücünün bir bütün olarak tasfiye edilmesi ve emeğin en değersiz “değer” haline gelmesi demektir. İşsizliğin ve yoksulluğun artması, “Reis”in ve uşaklarının önüne gelen her emekçiye en aşağılık hakaretleri edebilme imkanına kavuşması demektir.

Erdoğan, seçimlerden sonra kurmak istediği düzende “komünist öğrencilerin okuma hakkını” gasp edileceğini açıkça belirtti. Bu demektir ki Erdoğan kendi istediği imanlı/eli bıçaklı katillerden olmayan gençlerin yaşam hakkına saldırmak istemektedir.

Erdoğan her türlü demokratik hakkın kullanımını demokratik kurumların varlığını da ortadan kaldırmaya çalışacaktır. Çünkü zaten var olan her şey yani bütün eşitsizlikler ve baskılar, dine aykırı değildir ve bütün bu kurallara baş kaldırmak dine isyan etmektir. Tabii dine başkaldırmanın cezasız kalması söz konusu olmayacaktır.

Erdoğan’ın mevcut sistemle yaptığı baskıları yetersiz bulması, daha çok baskı uygulayabileceği bir sistem/devlet kurmaya çalışması, bunun için baskın ve eşit olamayan koşullarda bir seçime başvurması, aslında onun ne kadar zor durumda olduğunu göstermektedir.

Temel soru şudur: Erdoğan, yapılacak olan 24. Haziran seçimlerini kazanır ve belirtilen bir toplumsal hayatı Türkiye ve Kürdistan halklarına dayatabilir ve bundan başarılı olabilir mi? Başta Kürt halkı ve alevi inancından olan halklar olmak üzere bütün Türkiye halklarının tasarladığı gelecek ile Erdoğan’ın dayattığı gelecek, taban tabana zıt iki toplum tasarımıdır. Bu nedenle Erdoğan’ın bu siyasal zihniyeti Türkiye ve Kürdistan halklarına kabul ettirmesi hiç ama hiç mümkün değildir. En fazla zor ve hile yoluyla sosyo- politik sistemini dayatmaya çalışacak, ancak kabul ettiremeyecek onay alamayacaktır. Halkların yaşamın derinliğinden edindiği tarihsel tecrübeleri ve sezgisel bilinci, Erdoğan’ın suratına bir şamar gibi patlayacak, Erdoğan’ın fantezileri değil, ezilen Türkiye ve Kürdistan halklarının gerçekliği kazanacaktır.